Beestjes, beestjes en nog eens beestjes in Chobe National Park

13 oktober 2016 - Kasane, Botswana

Ik kon de Vic Falls natuurlijk niet verlaten zonder die verrukkelijk lekkere pannenkoeken te hebben gegeten :-). Met mijn buik ging het iets beter dus what the hell, ik waag het erop. Ik kan echt niet nog een dag aanzien hoe Jan al dat lekkers voor mijn neus met smaak naar binnen werkt. Ik bestel ze met alles erop en eraan en lik nog net mijn bord niet af. Zo nu zijn we klaar om te vertrekken!

De transfer is zoals verzocht een uur eerder om 9 uur en op tijd. Het is wederom een uur rijden tot de grens maar deze keer minder saai, want we spotten vrij snel olifanten, bavianen en een hyena die gewoonweg onder een boom langs de kant van de weg ligt. Waar we in het verleden in Zuid-Afrika echt moeite moesten doen om zulke dieren te spotten zijn we er hier al meerdere malen op getrakteerd. De grensovergang is ditmaal een lachertje. Er staat geen rij en met weer een paar stempels erbij (hebben er inmiddels al 9 en er gaan er nog meer bijkomen) staan we binnen no time in Botswana. In nog geen half uurtje zijn we weer terug in ons hotel, de Chobe Bush Lodge, en ingecheckt en wel. We kunnen even wat lunchen en relaxen voor we aan het einde van de middag op bootcruise gaan.

Deze eerste bootcruise is op een grote boot die ook helemaal volgeboekt blijkt te zijn. Dat zijn we niet meer gewend dat we ruimte moeten delen ;-). Gelukkig valt het niet tegen en nu hebben we tenminste ook eens wat te roddelen over al die irritante Fransen, die drama Amerikanen en een groep Nederlandse singles die alleen maar roepen 'effe fotootje voor Facebook met die krokodil want dat is stoer'. Jan en ik kijken elkaar aan en blikken zeggen genoeg. Ok, stoel omdraaien en genieten want daar komen we hier voor. De Chobe rivier waar we overheen varen lijkt voor ons breed maar hij blijkt erg droog te zijn en op z'n smalst. Tijdens het regenseizoen wat volgende mand gaat beginnen zal heel Sedudu Island dat we nu in vol ornaat kunnen zien onder water staan en zullen alle dieren die erop leven moeten zwemmen naar het vaste land om te overleven. Velen zullen dan ook sneuvelen doordat ze worden opgegeten door onder andere de krokodillen die dan op de loer liggen maar ook de leeuwen die veel dieren zullen opwachten aan de andere kant. We zien veel krokodillen, nijlpaarden en vogels. Op het land spotten we kuddes Red Lechwe, Buffels, Impala's en olifanten. Dit is echt olifantenland maar de gidsen hier zeggen dat alleen in deze maand er zo veel olifanten zijn en dat zij tijdens de regentijd wegtrekken en ze soms tot aan mei bijna geen olifant spotten hier, ongelofelijk. Inmiddels is de olifant ons favoriete dier geworden. Ze zijn erg intelligent, majestueus en ze doen altijd iets waardoor je er uren naar kunt blijven kijken. Dan zie ik een grote groep impala's zeer gefocust allemaal dezelfde kant opkijken. Ik zeg tegen Jan, ze zien vast wat want Kabelo van Drumbeat heeft ons wel wat geleerd over de houding van dieren en hoe je die kunt lezen. Wij zien niks maar dan verandert de boot ineens van koers. We klimmen via een trap gauw naar het dak van de boot voor een beter uitzicht en zien met de verrekijker een geweldig schouwspel. Er komt een grote troep wilde honden aangerend op een kleine kudde olifanten af en dat zien de impala's. Deze impala's vertrouwen erop dat de olifanten ze zullen helpen en dat gebeurt ook. De olifanten stormen op de wilde honden af en jagen ze zo terug de bush in. Gaaf hoor om zo die samenwerking te zien tussen de dieren en om wilde honden gezien te hebben ook al was het in de verte. De boot keert terug naar de lodge en na een lekkere waterval douche op naar het diner.

Het is vroeg in de morgen en als ik de gordijnen open doe staan er bavianen en Sitatoenga hertjes in de tuin. Zucht, wat is het hier toch heerlijk. De natuur en de dieren en er zo midden in staan….zo'n andere wereld dan thuis. Ik kan hier echt blijven en wonen dat weet ik zeker. Jan ontwaakt ook en we gaan gauw richting ontbijt voor een hele dag game drive door het Chobe National Park. De ochtenden zijn hier het lekkerst. Nog een beetje koel, de zon die mooi opkomt en de geuren van het land. Onze gids lijkt niet heel gezellig maar als hij maar genoeg spot vinden we het prima. We krijgen snel te horen dat we de enige gasten zijn van die dag die de hele dag op game drive gaan dus het wordt weer een privé trip, beter. Eenmaal door de gate van het park rijden we langs de oever van de Chobe rivier en daar spotten we direct het meeste wild. De camera's gaan weer uit de tas en klikken maar. Het nijlpaard dat al gapend uit de bosjes komt rennen (zie foto) vinden wij weer een hoogtepuntje. Ook zien we direct weer leeuwen die na wat wachten ook worden weggejaagd door een grote olifant die de kudde beschermd. De olifant rules haha. We kijken lang na kuddes olifanten die drinken in de rivier en uitgebreid een modderbad nemen waarbij de spetters in het rond vliegen. We smelten vooral door het zien van al die kleine baby olifantjes, mini dombo's. Het stikt ervan! We spotten nu zelfs baby's van nog geen maand oud waarbij de huid hier en daar nog helemaal roze is (zie foto). De baby's proberen hun slurf in bedwang te houden en te drinken uit de rivier maar snappen het nog niet helemaal. Dit is een real life comedy waar we naar zitten te kijken. Ook baby baviaantjes van nog geen week oud en ander klein grut komt voorbij, zo lief. Verder zien we zebra's, heel veel giraffen, Roan en Sabelantilopen. Tijdens de picknick lunch in het park proberen dieren als vervet monkeys en vogels een graantje mee te pikken. Voeren is echt strikt verboden. Een aap weet een stel Fransen te bedonderen en steelt met gemak een stuk fruit onder hun neus vandaan die hij met smaak in de boom boven hun gaat zitten opeten, nanananana! Met de gids hebben we helaas geen klik, jammer. Hij kan over weinig mee praten behalve over de dieren en is erg gereserveerd. We missen nu Kabelo en beseffen hoeveel geluk we met hem hadden en hoe zeer een gids je trip kan maken of breken. Ach ja, maken er het beste van. Hij probeert nog wel voor ons de wilde honden op te sporen maar ook dat is helaas niet gelukt en ook erg moeilijk daar ze zeer zeldzaam zijn en zich snel voortbewegen. We sluiten af in het park met het zien van echt een kudde van wel 100 olifanten middenin het bos bij een kleine waterhole, wow. Eén van de olifanten komt zo dichtbij de auto aan Jan z'n kant dat we ons adem inhouden. De slagtand van de olifant is op een handlengte afstand van Jan en hij kijkt ons indringend aan voor hij door loopt. Zachtjes blazen we uit en fluisteren OMG naar elkaar. We worden omringd door olifanten aan alle kanten. Wat een ervaring. We bedanken de gids voor toch een onvergetelijke dag en sluiten de dag af met een goed glas wijn en een buffetdiner in het zusterhotel dat tegenover onze lodge gelegen is. We kunnen hier wokken en dat bevalt ons wel. Een afzakkertje zit er niet meer in, de vermoeidheid slaat toe.

Diep en lang hebben we geslapen als de wekker ons om 05.45 uur wakker maakt. Onze laatste dag alweer in dit paradijs. We beginnen de ochtend met een vroege privé bootcruise van 2 uur. De gids, Michael, die we nu krijgen blijkt wat leuker te zijn en vertelt ons veel over de rivier, de dieren en vogels die er leven. Zeer informatief. De ochtend op de rivier biedt weer een heel andere kijk op de natuur dan de middag. We zien buffels de rivier oversteken en zwemmen en weer veel nijlpaarden en krokodillen maar ook een Afrikaanse visarend met een prooi. Ook spotten we 3 soorten Kingfishers (vogels) die hier voorkomen (zie foto's dirk en sukh). De rest van de dag gaan we relaxen en boodschapjes doen bij de Spar en de Choppies. We slaan in voor de komende dagen in de Caprivi. Ook even pinnen en tanken en dan een paar uur bij het heerlijke zwembad genieten van de zon en het verfrissende water. Jan wil nogmaals eten bij het zusterhotel, want dat wokken beviel hem wel :-). Zo gezegd, zo gedaan. Nu de boel weer ingepakt en klaar om te vertrekken naar de Caprivi in Namibië. We gaan dus weer de grens over vandaag. Internet zal er een paar dagen niet zijn maar zodra we onze luxe accommodatie in Etosha bereiken horen jullie weer van ons.  Tot snel…

PS. Leuk dat jullie hier allemaal zo mee lezen en reageren. We houden alle reacties bij xxx

Foto’s

9 Reacties

  1. Betty:
    13 oktober 2016
    WoW was weer n spannend verhaal een genot om te lezen. Mooie foto s.
  2. Wendy:
    13 oktober 2016
    Zo leuk om te lezen hoe jullie reis verloopt; zo zijn we er allemaal een beetje bij :-)
    En wat een mooie foto's zijn er al gemaakt; daar moet je echt iets mee doen Puck! Heel veel plezier nog! XXX
  3. Saskia:
    13 oktober 2016
    Hallo jullie 2, ok, nu ben ik jaloers! Nu stoppen met deze kwelling! Ha ha ha ha. Nee hoor, ik gun het jullie helemaal. Volgende keer ga ik alleen mee, that's it. Gaaf dat jullie die lepelaar hebben gezien. En zoveel olifanten, dat is echt Chobe! Waar overnachten jullie in de Caprivi? xxx
  4. Sukeinah:
    13 oktober 2016
    Hallo luitjes, wat een geweldige belevenis. Ik geniet er van. Ik zie dat jullie ook een gaper gezien hebben (grote zwarte vogel met de spleet in de snavel). Top geniet van de Caprivi.
  5. Ans blom:
    13 oktober 2016
    Hoi mensjes wat een heerlijk verhaal weer om te lezen en de foto's te bekijken het zal nog afkicken zijn als we dit niet meer kunnen lezen dan is het boek uit film afgelopen.
    Zo als dat in het eggie ook gaat jammer het is een genot,
    genieten jullie nog van alle belevenissen een dikke knuffel.
  6. Petra:
    13 oktober 2016
    Wat beeldend weer verteld en het is gewoon genieten die fotos ,, ben er bijna bij :)
  7. Marian Bremmer:
    13 oktober 2016
    Geweldige belevenis.
  8. Chantal:
    14 oktober 2016
    Wat een avontuur. Top dat jullie zoveel gave dingen zien en meemaken. Enjoy! XO
  9. Janet:
    15 oktober 2016
    Wat weer een geweldig verhaal en fantastische foto's. Alsof ik in de bios zit met een 3D bril op. Ik geniet ook volop. Zeker omdat ik er 2 keer ben geweest kan ik een beetje indenken wat jullie zien en beleven. Echt super x 10. Stik jaloers natuurlijk. Tot het volgende verhaal.