Op naar Costa Rica!

Dag 1 – 11 mei: Op naar Costa Rica!

Het is zover, vandaag vertrekken we met een groep van totaal 10 personen naar Costa Rica voor een studiereis met FOX. Eindelijk kan ik een keer echt beter kennis maken met het product wat ik bijna dagelijks verkoop.

We verzamelen op Schiphol bij de balie van United Airlines in vertrekhal 3. Diana (mijn Retail coördinator) heeft weten te regelen dat we op de heenvlucht naar Houston in de Economy Plus vliegen, heerlijk meer beenruimte. De vlucht vertrekt op tijd en de stoelen zijn ruim, de maaltijden prima en er is een zeer ruime keus aan films, series en games.  Vanwege stormen boven Texas moeten we een stukje omvliegen wat ons wat vertraging en turbulentie oplevert. Op de luchthaven van Houston staan we helaas erg lang bij de douane controle. Extra tijd hier tussen twee vluchten is geen overbodige luxe. Diana heeft op Houston tevens geregeld dat we toegang hebben tot de businessclass lounge. Hier kunnen we wat eten en drinken en gebruik maken van wifi. We komen er helaas al snel achter dat we meer dan een uur vertraging hebben dus dat is balen want we zijn al zo gaar. Als dan eindelijk de vlucht naar San José vertrekt, vallen we allen in het vliegtuig als een blok in slaap.

Eenmaal aangekomen in San José is het er 8 uur vroeger dan in Nederland en mijn lichaam wil daar nog niet aan geloven. We melden ons bij onze Nederlandssprekende reisleidster Liesbeth die in Costa Rica woont en op ons staat te wachten. Leuk mens en echt een reuzin. Zij valt hier wel op tussen al die kleine Costa Ricaantjes. Per bus gaan we naar het Gran Hotel. Het is een oud statig hotel midden in het centrum van San José. De kamers zijn ruim met 2 queen size bedden.  Als we iets voor twaalven dan eindelijk op bed liggen voor 5 uur slaap ben ik klaar wakker.  Helaas…dan maar beetje rusten het is niet anders om 4.45 uur gaat het wekkertje weer en gaan we op weg naar Tortuguero ons jungleparadijs!

Dag 2 – 12 mei: Echte meisjes in de jungle in Tortuguero

De wekker gaat! De dag begint weer vroeg maar het idee dat we nu echt Costa Rica gaan ontdekken maakt alles goed. Vandaag gaan we naar één van de highlights van Costa Rica, Tortuguero. Tortuguero staat met name bekend om de schildpadden maar die zijn er alleen van juli tot oktober dus deze zullen wij niet zien. Dat is niet erg, want daarnaast biedt onze lodge daar tal van activiteiten en wildlife.De rit er naartoe is best lang. We rijden in 3 uur naar Tortuguero  met een ontbijtstop onderweg waar we ook door een vlindertuin kunnen wandelen. Tijdens onze ontbijtstop spot onze chauffeur een luiaard in de boom waar ik helemaal wild van wordt. Dit dier wilde ik graag zien en dat dan al op dag 2 woohoo! Door naar het kleine haventje vanwaar alle boten naar de lodges vertrekken. Onze bagage gaat in een aparte boot. Onze groep gaat samen met nog een Franse groep naar de Turtle Beach Lodge (naar zeggen de leukste en best gelegen lodge van Tortuguero). We zijn nog niet koud vertrokken of een man op de boot begint heel raar te doen. We schrikken en er wordt aan de man gevraagd of het gaat en die antwoord dat het ok is. Nog geen 5 minuten later horen we een heel raar geluid en als we ons omdraaien zien we dat de man hele spastische neigingen krijgt, blauw aanloopt en het schuim op zijn lippen staat. De boot maakt een noodstop en een aantal mannen uit zijn groep pakken de man vast en leggen hem languit en in de houdgreep. Dit lijkt enorm op een epileptische aanval. Heel naar om te zien en we dachten zelfs even dat hij dood zou gaan zo heftig. Iedereen van slag en hulp is er hier niet. We zijn hier compleet afgesloten van de bewoonde wereld, hebben geen bereik met de telefoons en er zijn geen dokters  in de buurt. Wat een drama. Na een tijdje trekt de man bij maar hij blijft trillen. Hij kan ook niet meer praten en is helemaal de weg kwijt maar we moeten verder. Na 2 uur varen door een prachtig kanaal en zijrivieren dwars door de jungle komen we aan in een klein paradijsje, de Turrtle Beach Lodge. De lodge ligt omringd door jungle en aan de andere zijde aan de oceaan. De oceaan is zeer ruig en er staan sterke stromingen dus zwemmen in zee is geen optie hier. De kamers zijn eenvoudig maar schoon en hebben wederom 2 queen size bedden. De ramen zijn van gaas en je hoort continue door je kamer alle geluiden uit de jungle. Het heeft verder ook een heerlijk zwembad en een gezellige bar. Geen straf om hier te zijn dus. Als we een wandelingetje maken door de grote tuin spotten we al gauw wat brulapen in de bomen, hagedissen en kleine knalrode kikkertjes. Ik verheug me op ons verblijf hier. We sluiten de dag af met een drankje aan de bar en een eenvoudig maar prima diner in buffetvorm. Vroeg naar bed en hopelijk eindelijk wat bijslapen want ook morgen gaat de wekker weer om 5.00 uur. Overigens de man van de epileptische aanval is inmiddels een last voor zijn groep aan het worden en wij zijn ook niet blij met hem. Hij weet totaal niet dat hij een attack heeft gehad en heeft de mensen uit zijn groep die hem hebben geholpen niet eens bedankt. De groep negeert hem en de Reisleider wil dat hij vertrekt naar huis maar dat weigert hij. Wat een ellende die man spoort niet. Opent mijn ogen wel weer dat Reisleider zijn allesbehalve een makkie is.

Dag 3 – 13 mei: Jungle, wildlife en relaxen

Ja hoor, weer gaat de wekker om 5 uur. Wat een ritme hier pfff. Onder het eten gisteravond kwam die  man met de hamer maar eenmaal in bed weer klaarwakker zucht. Toch paar uur weten te slapen maar ook paar uur wakker en dan ga je beseffen dat je in een lodge ligt middenin de jungle waar alles dus ’s nachts tot leven komt. Tropische stortbuien trokken over waardoor een paar brulapen het letterlijk op een brullen zetten, de zee hoor je hier en verder allerlei ondefinieerbare jungle geluiden. Iedere keer als ik mijn ogen op deed inspecteerde ik toch ook maar even mijn bed op grote spinnen en kakkerlakken die hier al bij andere van de groep op de kamer zaten maar tot nu toe gelukkig bij mij en Diana niks. Houden zo!! We verzamelen om 6 uur voor een kopje koffie met een koekje om daarna per boot de jungle rivieren te gaan verkennen. Het komt nog even met bakken uit de lucht maar we houden hoop. Net wanneer het 6.10 uur is breekt de zon door en stopt het met regenen, wat een geluk.  We stappen op een open boot en krijgen allen een poncho voor het geval dat J. We varen een klein stukje en spotten vrijwel direct een groep slingerapen en een luiaard. Het is heerlijk op de boot. De enorme niet te bevatten klamme warmte verdwijnt iets door het heerlijke briesje op de boot. Hier wordt je zen van! We varen totaal zo’n 3 uur. We zien op zich niet heel veel meer behalve heel veel soorten vogels en hagedissen. Voor vogelaars is het fantastisch hier.  Terug bij de lodge kunnen we ontbijten. Dat bestaat hier over het algemeen uit rijst met bonen, roerei en pancakes.  Na het ontbijt moeten we ons om gaan kleden voor een wandeling door de jungle. Sterk aangeraden wordt een lange broek en lange mouwen i.v.m. de vele muggen. We doen dit maar al is het bijna geen uithouden in deze hitte. Ook krijgen we allen regenlaarzen aan, omdat het echt banjeren door de modder wordt. Tijdens de wandeling verteld Liesbeth veel over de natuur en de dieren die er leven. We zien alleen wat slingerapen maar verder helaas niets. Hopelijk komen we later nog kaaimannen en toekans tegen, want die wil iedereen nog wel zien. Als we compleet bezweet terugkomen horen we dat we de rest van de dag vrij hebben. Dit is relaxt. Op dit vrije moment net na de lunch (ja eten gaat hier door continue)type ik vast dit verslagje en liggen er ook een aantal bij het zwembad te chillen. We gaan zo alleen nog een dvd kijken over de schildpadden hier maar verder geen programma dus dat wordt borrelen, eten en genieten. Ik zeg tot laters allemaal… Ps. Als ik dit post zitten we inmiddels al in La Fortuna daar in Toruguero geen wifi of überhaupt een netwerk was.

Groetjes aan iedereen vanuit Tortuguero!