Relaxen en sociale contacten in de Caprivi

Onze laatste dag in Chobe was genieten maar ook hier aan komt een einde en het wordt tijd om Botswana te gaan verlaten en naar Namibië af te reizen. We gaan vandaag maar bedtijds op pad, want we hebben geen idee hoe lang het bij de grens weer zal gaan duren. Maria, bij wie ik de boeking een jaar geleden heb gemaakt, komt nog even persoonlijk gedag zeggen. Het was hier fantastisch Chobe!

De rit naar de grens is kort en we zijn Botswana met een stempel rijker binnen 5 minuten uit. Namibië binnenkomen duurt weer wat langer. Er staat een groep van Nomad voor ons die voor oponthoud zorgt en ook de papieren voor de auto regelen duurt langer dan gebruikelijk. Toch zijn we rond het middaguur bij Sangwali. Hier moeten wij op aanraden van de Nkasa Lupala Lodge, waar we 2 nachten zullen blijven, parkeren om naar de lodge per transfer af te reizen. We begrijpen al snel waarom als we doo het mulle zand met de 4x4 auto ploeteren. Dit had onze auto nooit getrokken. Het is zo'n 11 km rijden over deze avontuurlijke weg als we bij de lodge aankomen en hartelijk ontvangen worden. De lunch staat al klaar voor ons. Helaas heb ik geen trek, want sinds vandaag voel ik me weer wat minder goed. We bekijken onze leuke tent en besluiten lekker bij het ieniemienie zwembad te gaan relaxen. Al gauw merk ik dat het met mij steeds minder gaat en ik verkas al snel naar de kamer. Door het nemen van de loperamide in de Vic Falls heb ik eigenlijk aan uitstel van executie gedaan. Je kunt je klachten ermee uitstellen maar niet verhelpen. Het diner zit ik uit met Jan. Ik kan maar een klein beetje eten en ben blij als we naar de tent teruggaan. De gehele nacht wordt er vervolgens een van niet slapen en continue naar de wc, gatver. Als het ochtend wordt ben ik gebroken. Ik voel me ziek. Jan zal helaas alleen op de combo tour moeten vandaag, ga het gewoonweg niet redden. Na wat slappe thee en een paar maria biscuits voel ik me in ieder geval goed genoeg om te douchen. Het kamermeisje Charity komt bij me checken of alles wel ok is en maakt een praatje, lief. Om 8 uur brand ik al de tent uit. Weer een stikhete dag gaat het worden, dik 40 graden pfff. De lodge eigenaar vertelt dat er een hitte alarm is afgegeven en dat temperaturen kunnen oplopen tot 45 graden en iedereen alert moet zijn. Ik besluit veel te drinken en ORS te nemen om mijn zoutgehalte op peil te brengen na het verliezen van veel vocht. Om 14.00 uur komt Jan ietwat teleurgesteld terug van de combo tour. Hij heeft weinig gezien en de boottocht was een aanfluiting vanwege de enorme droogte die er heerst in de Caprivi. De rivier die normaliter voor de lodge stroomt is compleet opgedroogd en daardoor zijn er ook weinig dieren. Als er dit jaar geen goede regens komen zal dat voor volgend jaar een tragedie zijn en een ramp voor de gehele bevolking daar. We komen in de lodge de eerste avond in contact met een Zwitsers echtpaar en de tweede avond met een welgesteld echtpaar uit Groot-Brittannië, beide erg aardig en lange interessante tafelgesprekken mee gevoerd. Ook de waakhond van de lodge, de teckel Charlie Brown, houdt ons gezelschap hier. Inmiddels gaat het ietsje beter maar eten durf ik nog niet dus bij het avondmaal hou ik het bij heel saai 2 sneetjes brood met jam. Mijn broeken beginnen los te zitten en ik bedenk me dat deze ellende dan toch nog ergens goed voor is :-) (had ik dat thuis ook maar eens Wendy haha).

Een heerlijke ochtend breekt aan, want ik voel me stuk beter. Jan is ook nog altijd ok dus met nieuwe frisse moed nemen we afscheid van onze nieuwe kennissen en nemen we de transfer terug naar onze auto in Sangwali. Hier vandaan is het een kleine 3 uur rijden naar ons volgende adres de Ndhovu Lodge die gelegen is aan de Okavango rivier en die gelukkig niet is opgedroogd. We worden begroet door de volgende huishond, een grote vriendelijke boxer met de naam Shaka. We krijgen weer een redelijk luxe tent echter moet je voor je badkamer via een deur deels naar buiten om daarbij uit te komen. Voor onze tent liggen in de rivier al 5 nijlpaarden, wat een geweldig uitzicht. We besluiten direct om mee te gaan op de sundowner cruise over de rivier. Op de grote steiger voor de lodge relaxen we wat tot het tijd is. De overige gasten voor die nacht arriveren inmiddels ook bij de lodge waaronder 2 Nederlandse koppels. We raken al gauw met elkaar aan de praat en het oudere Nederlandse echtpaar (in de 70) reizen voor dik 10 weken van Kaapstad via Namibië en Botswana terug naar Kaapstad om daar nog lekker 3 weken in een appartement te gaan genieten. Zij blijken deels in Curacao en deels in (hoe is het mogelijk) Breukelen te wonen bij de watertoren. Wat is de wereld toch klein. Met z'n allen maken we een gezellige cruise waar we weer veel dieren zien waaronder 2 prachtige uilen (zie foto's) en een betoverende zonsondergang. Het diner is in buffetstijl en voorzichtig waag ik me aan de groente met rijst. Jan gaat uiteraard voor het wild. Terug in de tent schrik ik mij bij het tanden poetsen het apezuur als er een grote muis op ooghoogte boven de spiegel me zit aan de te kijken. Hij is niet bang maar nieuwsgierig en brutaal en rent over de balken door de douche. Aan zijn staart laat hij zich behendig op zijn kop de douchebak inzakken. Gelukkig ben ik niet bang voor muizen maar als ik even later in de tent sta en ik zie hetzelfde koppie onder de kast uitkomen is Jan not amused. Hij wil geen muis in de tent. Alsof de muis het voelt rent hij dwars door de tent over onze koffers richting de voorkant en verdwijnt daar door een kier. Als we eenmaal gesetteld onder onze klamboe in onze tent liggen begint de temperatuur eindelijk te dalen. Wennen aan 40 graden kun je echt niet. Ik hou het vol maar lekker is anders. Midden in de nacht maakt Jan mij wakker. Half slapend vraag ik waarom in godsnaam….ik had eindelijk goed de slaap te pakken. Er blijken naast de tent 5 nijlpaarden in het volle maanlicht te staan grazen. We horen ze smakken als ze het gras uit de grond trekken. Wat een schouwspel zo midden in de nacht bij volle maan, wow. We blijven er een tijdje naar kijken maar vallen dan toch in slaap.

Vandaag kunnen we uitslapen en rustig aandoen want het is maar 2 uur rijden naar de volgende lodge en die gebruiken we puur als overnachtingsadres voor we naar Etosha gaan. Willen hier dan ook laat aankomen. Bij het ontbijt ontmoeten we de Nederlanders en zitten we tot dik voor de middag met ze te kletsen. Ik leen ze mijn Botswana gids op voorwaarde dat ze hem bij terugkomst in Nederland zullen teruggeven of opsturen. Ze zijn me zeer erkentelijk. We drinken dan gelijk een borreltje roepen ze ons nog na, leuk! Shaka krijgt een knuffel en een kluif van ons en dan verlaten we ook weer deze fijne lodge. Na een korte stop in Rundu waar we vast tanken en de Spar bezoeken voor wat chocolade en chippies komen we aan in de N'kwazi Lodge. Volgend internet was deze lodge zeer basic en we vreesden het ergste maar dit viel alles mee. We kregen een ruime bungalow met fijn uitzicht en tweepersoonsbed. Tijdens het diner werden we verrast door een bezoek van Civet katten (deze stonden nog op onze wishlist om te zien). De eigenaar had kippenbotjes neergelegd die ze zeer schichtig komen pakken en ermee verdwijnen in de boom boven het restaurant. Jeej weer nieuwe dieren gespot. De nacht is warm en we hebben geen airco. Ik ben bang voor creepy crawlies (oftewel spinnen etc.) dus ik haal het dekbed uit de hoes en ga er zelf in liggen. Jan volgt mijn voorbeeld toch ook maar ;-). In mijn bed geen beestjes.

Om 7 uur ontbijt, eerder kan helaas niet en met gierende banden naar Etosha waar onze luxe momentje in het Onguma Tented Camp ons opwacht. Hier hebben we naar uitgekeken. Als we na een lange gravelweg het kamp in komen rijden lijkt het een oase in de woestijn. Paradijs! We worden persoonlijk opgewacht, krijgen briefing en heerlijke verkoelende doekjes om ons op te frissen met een welkomstdrankje. Dit is direct het verschil in luxe met de voorgaande verblijven. We inspecteren onze grote zeer luxe tent met wel 3 soorten douches, een mega bed en prachtige veranda met uitzicht op de waterhole. Ook het zwembad met comfortabele ligbedden ziet er super uit. Ja, hier gaan we ons wel vermaken knikken we naar elkaar. Gelijk alle activiteiten boeken en hup naar het restaurant waar ons een 3-gangen lunch staat op te wachten. We starten met een bruschetta met zalm gevolgd door een pasta met pesto en basil en als toetje een verse bananen smoothie waarna we bomvol zitten en al rollend naar het zwembad gaan om uit te buiken voor we op sundowner drive gaan. Welkom in Etosha!